Na słowo psychologia składają się dwa wyrazy pochodzące ze starogreckiego języka: psyche oznaczające duszę, ducha oraz logos znaczące słowo, myśl albo rozumowanie. Z połączenia duszy i myśli powstała nazwa nauki zajmującej się badaniem zachowania oraz rozumowania człowieka. Ludzką psychiką interesowali się już starożytni filozofowie. Jednak słowo psychologia było użyte po raz pierwszy prawdopodobnie przez chorwackiego humanistę dopiero w XV wieku, ale przyjęło się znacznie później, około XIX wieku.
Początki psychologii
Psychologia zaczęła rozwijać się w Europie. Po pierwszych próbach opisania czym zajmuje się ta nauka oraz po opracowaniu jej ram i założeń metodologicznych przyszła pora na pierwsze eksperymenty psychologiczne. Te rozpoczął w 1879 psychiatra Wilhelm Wundt, zwany dziś ojcem psychologii.
Ówczesna psychologia zajmowała się innymi zagadnieniami niż dzisiejsza. Była to raczej nauka przyrodnicza. Pierwsi psycholodzy interesowali się percepcją bodźców. Od tamtego czasu psychologia znacznie się rozwinęła. Jest to nauka bardzo różnorodna. Dziś wyróżnia się wiele dziedzin psychologii:
• psychologia kliniczna
• psychologia poznawcza
• psychologia behawioralna.
Warunkowanie klasyczne
Specjaliści z https://psychiatra-sochaczew.pl/ podkreślają, że podwaliną psychologii behawioralnej są prace rosyjskiego psychologa Pawłowa. Obserwując zachowanie psów Pawłow zauważył, że zwierzęta wytwarzają większą ilość śliny, gdy oferuje się im jedzenie. W późniejszym etapie eksperymentu naukowiec połączył podawanie jedzenia z bodźcem dźwiękowym. Psy zaczęły utożsamiać sygnał z pojawieniem się jedzenia.
Z czasem Pawłow wystawiał zwierzęta tylko na działanie znajomego dźwięku bez podawania im pokarmu. Psychiatra zauważył, że zwierzęta nadal reagowały wytwarzaniem śliny. Ten właśnie mechanizm nazwał odruchem warunkowym.